Ik zal niemand aanraden ooit op wereldreis te gaan haha, wat een drama in bureaucratisch Nederland. Je zou denken dat ik niet de enige ben die dit doet, maar omdat de situatie zo uitzonderlijk is, moet je via allerlei wegen schriftelijk (jawel, per postduif) aanvragen doen, waarna je weer een bevestigingsformulier ontvangt die je retour moet zenden. Welkom terug in het jaar 1982.
Dit geeft zo de laatste dag nogal wat stress met zich mee, want die achterlijk logge organen communiceren ook niet met elkaar, waardoor je zo’n beetje alles dubbel doet en elke medewerker zegt iets anders. Ah well,….. Straks zoeken ze het maar lekker uit, dan kunnen ze me toch niet meer vinden. 🙂
De afgelopen dagen zijn sowieso niet zo leuk geweest. Veel mensen zag ik al voor een ‘laatste’ keer. Dennis en Leoni, die me heerlijk mee uit eten namen vrijdag en later drankjes bij Ferry. En op zaterdag mijn hartsnichtjevriendin Maika en haar man, die me mee uit eten namen naar mijn lievelings: Leaf. Waar ik van de eigenaar (afkomstig uit Singapore en vrouw uit China) tips kreeg van plekken om te bezichtigen en hij me leerde hoe ik “Ik ben vegetarisch” (ja, niet vegetariër, kennelijk) moest zeggen in het Mandarijn. We hebben vooral veel gelachen, maar op het einde toch ook wel gehuild, want deze bijzondere mensen staan me nauw aan het hart. Met een beetje geluk, planning en medewerking van het Chinese regime, zien we elkaar weer in Beijing. <3
Vanochtend was het afscheid van het kattenkind en mijn lieve oma. Wat een hel, joh. Ik voel me echt verdrietig en (ik zei het al eerder, ik weet het) het valt me toch allemaal best zwaar. Genoeg gemiept: ik zie nu ook wel echt uit naar de reis. Ik heb me al ingecheckt en vlieg morgen om 11:45 uur richting Moskou, waar het overigens best lekker weer is en ik de eerste essentiële selfies kan nemen. YAY!!!
Mijn backpack is ook gepakt en heb zowaar maar 12 kg aan rotzooi om mee te zeulen. Valt mee voor een vrouw he? 🙂 Kan ik wel. Morgen is het zover. Morgen is de eerste dag van de rest van mijn leven. Morgen begint mijn droom! Morgen!!!
Tot in Rusland lieve vriendjes en vriendinnetjes <3
Spannennnnnnnnnnnnd!
Beetje verdrietig al hiero al lezend.
Zo’n vaag gevoel dat je beseft dat Syl op reis is, niet meer in de buurt!
Het zelfde gevoel dat ik heb wanneer ik iets kwijt ben maar zeker weet dat het ergens ligt dus het komt wel goed. En toch blijf je eraan denken tot je het gevonden heb.
Lekker vage omschrijving, maar ondanks ik Syl niet in de nabije omgeving kan vinden weet ik wel dat Syl er gewoon is. Ergens! En misschien, een dag, vind ik je zomaar terug haha ?
Och lieverd, wat mooi omschreven! Beetje vaag…. jammer… maar snap het hahaha <3 Ik zal je missen mooie man
GENIET ervan!!! Super tof dat je dit gaat doen!!! Xx Noes
Dank je wel lieve Snoes!!! <3
Tot morgen lief!
Ik neem de zakdoeken wel mee, scheelt weer in je tas….
Kus
Het gaat nu echt beginnen! Heel veel plezier, geluk, liefde, succes, inzichten, vergezichten en magische uitzichten op de reis van je leven! Ik ga je volgen!
Zoooo trots op jou lieverd, het is nu echt zover! Ga de wereld veroveren en genieten! Hou van jou! Tot de berg en weer terug! ❤️
I’m gonna hunt you down! Game on! 😉 #stalkmodeON
Lieve Sylvia We zullen je op je reis volgen.Gunnen je deze lang gekoesterde wens van harte.Heel veel fijne ontmoetingen en belevenissen.Liefs van je Opa en Oma.