En dan ineens, vanuit het niets, moet je je woning binnen een week verlaten. Mijn huis, waar ik dik 12,5 jaar heb gewoond, me eigen heb gemaakt en waar ik altijd mezelf kan zijn. Wat voelt dit gek. Het stoppen met werken was al vreemd (al voelt dat nu nog als vakantie), maar je huis inpakken is zoiets bizars! Ik geef en gooi een hoop weg. Gelukkig kunnen de huurders de bank en andere grote meubelen gebruiken, dus dat scheelt een hoop gesjouw en tijd. Maar met elk klein achteloos dingetje (beeldje, prullenbak, LP speler) dat ik weg zet, voelt het wat leger. Gek hè? Het is wel een dingetje hoor, als je weet dat je geen zekerheden hebt, geen huis of werk, geen kast en huisdier. Nu ben ik helemaal op mezelf aangewezen. Wat ik uiteraard ook wilde, dus zie het niet als ondankbaarheid, maar het gevoel is onbeschrijflijk.
1 september komen de huurders in mijn huis. Daar ben ik erg blij om, want dat betekent een gestage stroom van inkomsten voor yours truly en ik dus niet direct mijn spaargeld hoef aan te boren. Althans, ik ben serieus al duizenden euro’s kwijt…. en ik ben straat nog niet eens uit. De tickets, vaccinaties, verzekeringen etc. hebben al een flink gat geslagen in mijn budget. Die extra euro’s kan ik daarom goed gebruiken.
Gelukkig hebben mijn allerbeste vriendjes en vriendinnetjes, familie en kennissen allemaal een duit in het zakje gedaan. Was het niet in de vorm van een Bever Outdoor kaart, dan wel in de vorm van een survival pakket voor wanneer “shit hits the fan”; anti diarree tabletten, anti-muggen spul, paracetamol en vochtig toilet papier of gewoon geld. Wat een liefde heb ik gevoeld op 12 en 19 augustus toen ik afscheid nam van respectievelijk mijn vriendjes en mijn familie. Wat heb ik gefeest bij Ferry, en wat gedroeg ik me heerlijk debiel, wat ik alleen bij jullie kan. En met mijn familie op de 19e, wat toch een beetje onwennig was, want het was weer een eerste reünie, na jaren vol verdriet voor heel veel mensen. Toch hebben we gegeten en gedronken en bovenal gelachen. Vooral voor mijn vader ben ik dankbaar. De dag was meer voor hem dan voor mij.
En dan nu echt aftellen. Nog maar een maand… dan ga ik. Op dit exacte moment nog maar 30 dagen, 19 uur en 43 minuten,….
Daar zit ik dan,… in mijn lege huisje. Met het katje wat ik straks moet verlaten en die er nog geen idee van heeft, wat voor een verandering gaat plaatsvinden. Een gevoel van heimwee bevangt me nu al,maar ik weet dat als ik straks in de lucht zit naar Moskou, dat al deze zware, melancholische gevoelens plaats zullen maken voor spanning en zin in een nieuw avontuur. Ik ben benieuwd wat het leven voor mij in petto heeft.
Hoi Lieverd,
Wat heb je het weer mooi verwoord. Ik zal je vreselijk gaan missen, maar gelukkig zijn er tegenwoordig allerlei manieren om met elkaar te communiceren. Tot maandag.
Lieve papa,
En ik jou! Wat zal het gek worden. Maar dagelijks contact en gekke bekken via Skype of FaceTime 😀 Tot maandag <3 <3
Lieve Syl,
Ik weet niet of ik het goed doe. Maar Jan en Ik willen je een geweldige mooie reis toe. Nieuwe belevenissen. Echt Top dat je dit gaat ondernemen. Een beetje spannend ? Geniet van al het moois en nieuwe mensen. Pas goed op jezelf. Heel gaaf. Lieve groetjes Jan en Marja ouders van Manuel.
i hope the two of you have the best trip of your life
Me too,… but it’s just going to be me and my imaginary friend, i guess. 😉 Just me, myself and i. 🙂
But thank you Philip, I know how you have always supported our family, one way or another. Its very appreciated. Thank you so much.
Lieverd,
Idd, tik tak tik tak, nu schiet het echt op…dubbele gevoelens begrijp ik helemaal, maar dit is wel iets echt waar velen van ons alleen maar van zouden kunnen dromen en eventueel mooie gedachten van kunnen maken, maar jij gaat het gewoon fucking echt doen??????
Je tekst is mooi en zal met spanning op je reisverhalen wachten om ze te kunnen lezen, om zo ook met jou een beetje mee op wereldreis te gaan…we zien elkaar sowieso nog tegen die tijd..?
Luv u lieverd?…
Hoi schatje, dank je wel voor de lieve woorden. Ja het voelt allemaal een beetje dubbel, maar ik ben ervan overtuigd dat dat straks overgaat. Love you en tot dinsdag! <3
Super stoer vind ik je Sylvia. Ik ben benieuwd naar al je verhalen.
Thanks Carlijn!! <3
Mooi geschreven Syl, wat ben je toch een topper en wat kijk ik uit naar al je spannende verhalen en avonturen! Dikke kus
Dank je wel lieverd! Anders ik wel,… haha KUS!
Whoop Whoop!
Gaat helemaal goedkomen met jou!
Waar ga je slapen als je nog niet op reis gaat ?
We hebben hier in de kantine nog wel een comfi bank staan 😉
Hahaha Thanks! 🙂 Maar ik kan gelukkig terecht bij mijn tante. <3
He Syl, je huis is leeg. Je kat is langdurig logeren. Allemaal hele grote dingen. Die voor mij bewijzen hoe sterk en hoe dapper je bent. Ik kijk hier naar je prachtige boeddha die ik een beetje gepersonaliseerd heb, maar hij doet me toch voortaan altijd aan jou denken. Hij heeft een prominente plaats gekregen, en daardoor is mao nu verdwenen, dus dat vind je vast wel een goede ontwikkeling. Heel erg bedankt.
Ik hoop je de komende weken toch nog te zien voordat je weg gaat.
Boeddha, Chris en Hum wachten totdat je ooit weer terug komt. Of we komen boeddha ergens op de wereld weer naar je toe brengen. Lijkt me leuker.
Heel veel liefs, Christine
Oh lieverd, jij hebt altijd zoveel lieve woorden over voor iedereen. Mooi mens die je bent! <3 Mijn Boeddha heb ik met liefde aan jou gegeven en dat daardoor Mao weg is, is inderdaad alleen maar beter... (meer mensen vermoord dan Hitler, maar dat ter zijde 😉 ) Ik kom sowieso nog koffie drinken bij jullie, maar voor die tijd, zie ik je nog zaterdag, voor een laatste keer, in het asiel. Dikke kus <3